شرکت ظریف رول بولت با پشتوانه نیروی کار متخصص مفتخر به عرضه انواع رول بولت از جمله رول بولت پروانه ای، رول بولت هیلتی و رول بولت غلافی می باشد. رول بولتHSA  که عمدتا در سازه ها ، دستگاه ها، اتصال تیر به ستون، کابل کشی در دیواره های بتنی و بسیاری موارد دیگر به خوبی نیرو های برشی را تحمل کرده و کارایی بسیار بالایی دارد، نیز در شرکت ظریف رول بولت با کیفیت بالا تولید و عرضه می شود. این شرکت با توجه به نیاز مبرم شرکت های مجری پروژه های ملی در زمینه ساخت و ساز آمادگی خود را به عنوان تولید کننده رول بولت، با نازلترین قیمت به صورت کلی و جزئی اعلام میدارد. در ادامه این مطلب با ظریف رول بولت همراه باشید.

از زمانی که زیبایی ظاهری و آرامش و صرفه جویی در انرژی برای ساختمان ها مدنظر قرار گرفت، ایجاد نما ها با مصالح و شیوه های مختلف در دستور کار مالکان و سازندگان ساختمان ها قرار گرفت. البته در این مورد، ایرانیان دارای سابقه طولانی هستند. در طول تاریخ از گچ بری و آهک بری برای نماسازی استفاده می کردند. نتیجه به دست آمده از هنرمندان و معماران و سازندگان ایرانی را می توانیم در بناهای تاریخی مثل مسجد جامع بسیاری از شهرها از جمله شیراز، تبریز، اصفهان و بسیاری از عمارت ها، مقبره ها و بسیاری دیگر از بناهای قدیمی و تاریخی در جاهای مختلف کشور ببینیم ….

نما در معماری

در سال های اخیر، پس از مطرح شدن دوباره اهمیت فضاهای عمومی و ارزش زندگی شهری، نما اهمیت دوباره ای پیدا کرد. نما درعمل، درون ساختمان را از بیرون جدا میکند. نما باعث می شود ما بفهمیم که طراح و معمار و سازنده هر ساختمان دارای چه عقیده، فرهنگ و ذوقی است. در واقع حالتی است که فرد مالک یا طراح از خود در برابر بیرون دارد. نماهای ساختمان جنبه خصوصی ندارند. نامهایی که به سمت کوچه و بافت شهر دارد جنبه عمومی دارند. بنابراین نمای ساختمان از یک طرف دارای جنبه اجتماعی و از طرف دیگر نمود شخصیت ساکنان است. نما در واقع یک سطح صاف و تخت نیست بلکه سطح انتقالی بین فضای داخلی و خارجی است که با برجستگی های تراس و چیزهای دیگر با فضای داخل ارتباط پیدا می کند.

نمای هر ساختمان در شکل دهی به مجموعه شهری که در آن واقع شده است خیلی مؤثر است. اگر به نمای یک ساختمان بدون در نظر گرفتن نمای دیگر ساختمان های شهر توجه کنیم می بینیم که یکنواختی نمای شهر در مجموع از بین می رود . نمای هر ساختمان تأثیر مستقیم بر شهری دارد که در آن قرار گرفته و تأثیر آن را در بدنه خیابان ها یا میدان های آن شهر می بینیم. تفاوت بین شهری بودن یا فردی بودن نما در صورتی از بین می رود که ساختمان جزئی از شهر در نظر گرفته شود و ارتباط آن با محیط اطراف خودش چند جانبه باشد.

چهار دلیل استفاده از نما:

۱- زیبا و دلپذیر کردن قیافه ظاهری و بیرونی ساختمان ها و دورنمایی که مناسب و قابل قبول برای شهر یا محلی که ساختمان در آن بنا شده، باشد.
۲- جلوگیری از هدر رفتن انرژی در تمام فصل ها ، چون نقش یک عایق حرارتی را اجرا می کند.
۳- جلوگیری از آلودگی های صوتی. نمای ساختمان باعث جلوگیری از ورود صداهای آزاردهنده محیط بیرون، به فضای داخلی ساختمان های اداری، مسکونی و … می گردد.
۴- و در نهایت باعث می شود که ساختمان ها مقاومت بیشتری در مقابل شرایط نامساعد جوی پیدا کنند مثل زلزله ها، باد و باران و رطوبت های خورنده، یخبندان و مانند آن. در کل باعث افزایش طول عمر ساختمان می شود.

همانطورکه می دانید، از مصالح مختلف مثل آجر، سنگ، بتن، شیشه و … برای ساخت نمای ساختمان استفاده می شود برای مثال می توانیم نماسازی به روش سنتی (اندودکاری) را بگوییم. در این روش برحسب شرایط جوی منطقه، جنس مصالح از نظر جذب آب و رطوبت و میزان مقاومت و چسبندگی و چیزهای دیگر، از ملات های سیمانی گچی، گلی، آهکی و یا ترکیبی از آنها استفاده می شد . به عنون مثال: از نظر مقاومت ملات های سیمانی دارای بیشترین مقاومت و ملات های گلی و گچی به ترتیب دارای کمترین مقاومت هستند.

نمای ساختمان به سه دسته تقسیم می شود:

۱- نمای سنتی ۲- نماسازی با استفاده از روکش های خارجی  ۳- نمای شیشه ای

بکار گرفتن روکش های خارجی مثل استفاده از رنگ های لعابی و انواع رنگ ها و یا استفاده از انواع روکش های ساخته شده از مواد رزینی مثل رزین های اکریلیک،
پلی استر و غیره . . . یا نماهای مصنوعی مثل انواع کامپوزیت و سنگ های مصنوعی.

استفاده از شیشه دارای قدمتی حدود ۶۵۰۰ سال است . بر اساس شواهد تاریخی، در قرن ششم میلادی برای اولین بار در کلیسایی در قسطنطنیه از شیشه به عنوان یک مصالح ساختمانی استفاده شده و قصر کریستال لندن اولین ساختمان شیشه ای بود که در سا ل۱۸۵۱ ساخته شده. پس با این نگاه متوجه می شویم که کار نو و جدیدی نیست. شاید در اوایل زیاد از شیشه استقبال نشده باشد ولی بعدها با پیشرفت هایی که در تولید شیشه شد هر روز به میزان استفاده از انواع مختلف آن به عنوان یک مصالح ساختمانی زیبا، عایق و در عین حال با صرفه اقتصادی، اضافه می شود. شیشه ها را به انواع شیشه های نشکن، دو یا چند جداره، عایق حرارت و صدا، رفلکس و غیره می شود تقسیم کرد. و از خاصیت های مهم آن فراهم شدن امکان دید وسیع و روشنایی کافی برای ساکنان می توان نام برد.

اصول ساختن نما

ورودی ها یکی از عناصر اصلی یک نماست. ورودی ها جائی هستند که افراد از محل خصوصیشان وارد محل عمومی می شوند. اما به دلیل اهمیت اقتصادی که برای سازندگان دارد، اغلب ورودی ها به فضاهای کم اهمیت تبدیل شده. در بعضی از
ورودی ها، ورودی افراد با ورودی اتومبیل ها یکی است و را ه باریکی برای تردد افراد پیاده دارد و در برخی از ورودی ها آنقدر از تجملات استفاده شده که عملکرد ساختمان را دگرگون می کند. طبقه همکف به دلیل اینکه کاملا در معرض دید است از اهمیت زیادی برخوردار است. تراس ها چشم اندازهای جدیدی نسبت به فضاهای بیرون برای ساختمان ایجاد می کند. لبه بام حد و مرز ساختمان و آسمان است و از نظر چشمی، بام انتهای نماست. بنابراین لبه بام نمی تواند بی تفاوت با دیگر قسمت ها در آسمان رها شود.

نورپردازی در نمای ساختمان

نمای بیرونی ساختمان ها بخصوص نمای ساختما های اداری از لحاظ نورپردازی خیلی مهم است. چراغ ها باید در رابطه با فرم معماری نما طراحی شوند. چنانچه نمای ساختمان در خیابان ها و معابر عمومی قرار گیرد، بخش پایینی نما می تواند نورپردازی قوی تری در مقایسه با قسمت های بالایی نما داشته باشد. البته این امر بیشتر در مورد ساختمان های مرتفع صدق می کند.

به طور کلی نما در تمامی ساختمان ها یکی از نکته های اصلی معماری و دکور محسوب می شود. چرا که هر کس که بخواهد وارد ساختمان شود اولین چیزی که به نظرش بیاید نمای ساختمان است اگر نما زیبا باشد برای او دلچسب و گواراست و اگر زیبا نباشد حتی دلش نمی خواهد وارد آن ساختمان شود. نما در خرید و فروش آپارتمان و ساختمان خیلی تأثیر دارد چه بسا که خیلی از سازندگان بیشتر از اینکه در داخل ساختمان از مصالح خوب استفاده کنند، در نما از مصالح خوب استفاده می کنند و نظر مشتری ها را جلب می کنند.
نمای هر ساختمان در شکل دهی به مجموعه شهری که در آن حضور دارد، موثر است. اگر به نمای یک ساختمان بدون در نظر گرفتن نمای دیگر ساختمان های شهر توجه شود، همگونی نمای شهری در مجموع از بین می رود.
به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شهرسازی و معماری، بررسی آماری نشان دهنده این موضوع است که در هر سال ۵۰ میلیون نفر به جمعیت شهر نشین کشورهای در حال توسعه اضافه می شود. در ایران نیز شهر نشینی طی دهه های گذشته با شتاب فزاینده ای گسترش یافته و همچنان این روند ادامه دارد.
رشد سریع جمعیت و گرایش مردم به شهر نشینی، تقاضای فزاینده ای را برای تهیه مسکن به دنبال داشته که این موضوع در پی خود مشکلات عدیده ای در زمینه توسعه شهری بوجود آورده است. ناتوانی در پاسخگویی مطلوب و مناسب به این مساله، وضعیت نا مطلوبی را به صورت بی مسکنی، بد مسکنی و تنگ مسکنی برای بسیاری از اقشار جامعه به همراه آورده است.

مسکن به عنوان یکی از نیازهای نخستین بشر، ابتدایی ترین سوالی بوده که انسان سعی در یافتن پاسخی مناسب و معقول برای آن بوده است، اما همیشه در برنامه ریزی های ملی به مسکن نه به عنوان محلی برای آسایش ساکنان در ابعاد عینی و ذهنی، بلکه به عنوان یک مشکل اقتصادی و فقط از این بعد بر خورد شده است.

سازندگان و تولیدکنندگان مسکن آزاد به دلیل اینکه به دنبال فروش سریع و بازگشت سرمایه خود هستند، سعی در هر چه بیشتر مطرح کردن خود در محله مسکونی و نمایشی متمایز از بنای خود دارند و به همین دلیل یکی از دلایل عمده ناهماهنگی نمای ساختمان ها در سطح شهر هستند.

در رابطه با مسکن تعاونی شرایط بدتری وجود دارد. به دلیل وضعیت مالی ضعیف سازندگان و اینکه ساکنان و مالکان به دنبال فروش ساختمان نیستند، بدون انجام عملیات پایانی نظیر نماسازی مورد استفاده قرار می گیرند و یا با کمترین هزینه و بدون طراحی نما، حجم و کالبد ساختمان رها می شود. البته در سال های اخیر در شهر تهران هیچ ساختمانی بدون نماسازی نبوده است، لیکن این مساله در شهرستان ها همچنان انجام می شود.

چگونه به موضوع نما در معماری بیندیشیم؟

نما در لغت نامه دهخدا به معنای صورت ظاهری هر چیزی، آنچه که در معرض دید و برابر چشم است، آنچه از بیرون سوی دیده می شود، منظره خارجی بنا و عمارت، قسمت خارجی ساختمان و نماسازی، فن روسازی ساختمان و ساختن نمای عمارت است.

در سال های اخیر پس از مطرح شدن دوباره اهمیت فضاهای عمومی و ارزش زندگی شهری، نما اهمیت دوباره ای یافته است. نما در عمل درون ساختمان را از بیرون و فضای خصوصی را از فضای عمومی جدا می کند. نما حاکی از موقعیت فرهنگی سازندگان ساختمان است و نشانگر میزان نظم طرح ساختمان، امکانات و ذوق تزیین و خانه آرایی طراح و مالک است. یک نما به مثابه معرفی وضعیت ساکنان ساختمان در بین عموم است. نما در واقع صورت ساختمان و بهترین بیان حالتی است که فرد طراح یا مالک از خود در برابر بیرون دارد. نماهای داخل ساختمان بیشتر جنبه خصوصی دارند، لیکن نماهایی که به سمت کوچه و بافت شهر باز می شوند، جنبه عمومی تر دارند.

بنابراین وجوه پشت و جلوی ساختمان از یک طرف دارای نمود اجتماعی و از طرف دیگر نمود مشخص ساکنان خود است بنابراین نمای هر ساختمان باید هم با فضای عمومی همبستگی داشته باشد و هم بتواند حجم داخلی ساختمان را بیان نماید.نمای هر ساختمان موثر در مجموعه شهری است که در آن حضور دارد و این تاثیر را در بدنه خیابان ها یا میدان ها که در آن قرار گرفته است می گذارد. اگر به نمای ساختمان واحدی، بدون در نظر گرفتن نمای دیگر ساختمانها فکر شود، همگونی نمای شهری در کلیت از بین می رود.

تناقض بین جنبه شهری و بیان فردی نما در صورتی می تواند از بین رود که ساختمان جزیی از شهر در نظر گرفته شود و ارتباطات آن با محیط اطراف چند جانبه باشد. نمای رو به کوچه و خیابان باید تابع عوامل همبستگی بین نماهای اطراف باشد. اما در عین حال بر اساس ترکیبی از اجزا مختلف بر حسب عملکرد، ابعاد و مصالحشان شخصیت خاص خود را دارد.

نما در واقع یک سطح صاف و تخت نیست بلکه آن سطح انتقالی بین فضای داخل و خارج است که با عقب نشستگی و پیش آمدگی، تراس و غیره با فضای داخل مسکن ارتباط پیدا می کند. برای اینکه نمای ساختمان حریم خصوصی ساکنان خود را حفظ کند باید نسبت به خیابان بسته تر و محفوظتر باشد.

نمای ساختمان باید به دنبال خلق یک کلیت هماهنگ به وسیله تناسب خوب پنجره ها، بازشوهای در، سایبان و محدوده سقف ها، سازه عمودی و افقی، مصالح، رنگ، عناصر تزیینی و… باشد. پنجره ها همواره با دیگر عناصر دیوار، سطوح باز و بسته، تیره وروشن، صاف و ناهموار را بوجود می آورند. به علت تکرار دوره ای پنجره ها، در ساختمان های چند طبقه، نظم کاملی به چشم می خورد. اما گاه به علت افزایش نور در طبقات بالاتر کاهش داده می شود و این نظم آهنگ خود را از دست می دهد.

جداسازی عناصر افقی و عمودی تاثیر کلی در نما دارد. تناسبات عناصر ساختمان لازم است با کل ابعاد ساختمان مطابقت داشته باشد. برای مثال در ساختمان های کوتاه عریض، ابعاد عرضی غالب خواهد بود. در ساختمان های بلند عناصر باریک برتری خود رانشان می دهند. در و پنجره و نعل درگاه ها تاثیر خاصی در نما می گذارند. ناودان ها، سایه بانها، پیش آمدگی های سقف و بالکن ها ایجاد سایه های خاصی بر روی نما می کنند.

تفاوت سطح ها باید در نما مشخص باشد. برای مثال بین طبقه همکف، سایر طبقات و طبقه انتهایی باید یک تفاوت اساسی وجود داشته باشد. ترکیب کلی نما در واقع نظم در این تفاوت ها است.

عناصر اصلی نما مثل پنجره، در، سطوح و محدوده پایانی سقف و غیره در شکل، رنگ، و مصالحشان با یکدیگر اختلاف دارند. این عناصر معناهای متفاوتی دارند. مثلا نمی توان بالا و پایین پنجره و در را با هم هم ردیف کرد. اگر ارتفاع این بازشوها یکسان نباشد می توان از ضرایب مشترک و یا رنگهای یکسان استفاده نمود. نسبت های هندسی نقش تعیین کننده ای در هماهنگ سازی ظاهر نما دارند. می توان پنجره ها را در گروه های کوچکتر ترکیب شده که شکل مشخصی را ایجاد می کنند دسته بندی کرد. نماها می توانند از نظر مصالح نیز با یکدیگر متفاوت باشند.

مصالح نما در رنگ، شکل، زبری و خشنی نما تاثیر می گذارد. مصالح بومی نشان می دهد که نما مربوط به چه منطقه ای است. ترکیب پنجره ها، ایوان ها، درها و به طور کلی بازشوها، همچنین بافت و جنس نما و کمپوزسیون آن در هر عصر متفاوت است و در عین حال در یک تداوم شهری تغییر می کند. طراح می تواند نما را به عالیترین حد ترکیب معماری برساند و یا آنرا تا حد یک سطح بدون طراحی و فکر رها کند.

در اعصار مختلف بازشوها به شکل مشابهی در سطح نما قرار می گیرند و تنوع در قرار گیری آنها تابع عوامل داخلی چون بزرگی ساختمان، عریض بودن آن و یا عوامل اقلیمی چون جهت قرارگیری و محل قرارگیری است. در پهنای دیوار نما تعبیه پنجره دو جداره، آفتاب شکن، سایبان و … نقش تنظیم کننده شرایط آب و هوایی فضاهای داخلی را خواهد داشت.

در دیوارهای باریک معاصر این عمل با جلو و عقب آمدن ساختمان انجام می شود. یکی از عوامل ضروری درهویت نما تعیین محدوده نما است. نمایی می تواند در طرح خود موفق باشد که به این سوال ها پاسخ گوید. محدوده عمودی جانبی ساختمان کجاست؟ خط پایانی افقی ساختمانی چگونه است و مرز ساختمان در آسمان به چه شکل است؟ انتهای ساختمان چگونه به پایان می رسد؟ گوشه های ساختمان چه وضعی دارد؟ اگر ساختمان همسایه ای دارد ارتباط نمای ساختمان فعلی با نمای همسایه چگونه به پایان می رسد؟ گوشه های ساختمان چه وضعی دارد؟ اگر ساختمان همسایه دارد ارتباط نمای همسایه چگونه است و اگر در فضا قطع می شود این ارتباط چگونه است.

محدوده های افقی ساختمان عبارتند از نقطه اتصال به آسمان ( محدوده پایانی ساختمان) نقطه اتصال به زمین (محل نشستن ساختمان بر زمین) و پوشش ساختمان مثل بام و شیروانی. محدوده پایانی ساختمان باید معنای اتمام ساختمان را با خود داشته باشد و طبقه همکف ساختمان را با خود داشته باشد و طبقه همکف ساختمان باید مفهوم نشستن ساختمان بر زمین را برساند. طبقه همکف باید در محدوده قد افراد کشش لازم را بر عابر پیاده و بیننده ایجاد کند.

کنج یا گوشه نما در واقع محل برخورد دو نمای عمود بر هم است. کنج می تواند حالت عمود ۹۰ درجه، نیم دایره یا سه وجهی را داشته باشد و هر کدام می تواند تاثیرات متفاوتی را در نما بگذارد. در یک میدان یا چهارراه هماهنگی کنجهای ساختمان هایی که در چهار طرف آن قرار گرفته است می تواند در نمای شهری تاثیر زیبایی داشته باشد.

شرکت ظریف رول بولت با پشتوانه نیروی کار متخصص مفتخر به عرضه انواع رول بولت از جمله رول بولت پروانه ای، رول بولت هیلتی و رول بولت غلافی می باشد. رول بولتHSA  که عمدتا در سازه ها ، دستگاه ها، اتصال تیر به ستون، کابل کشی در دیواره های بتنی و بسیاری موارد دیگر به خوبی نیرو های برشی را تحمل کرده و کارایی بسیار بالایی دارد، نیز در شرکت ظریف رول بولت با کیفیت بالا تولید و عرضه می شود. این شرکت با توجه به نیاز مبرم شرکت های مجری پروژه های ملی در زمینه ساخت و ساز آمادگی خود را به عنوان تولید کننده رول بولت، با نازلترین قیمت به صورت کلی و جزئی اعلام میدارد. در ادامه این مطلب با ظریف رول بولت همراه باشید.

نمای شهری از مجموعه نماهای مشرف به فضای عمومی به دست می آید. این نماها از جهتی همگن و از جهتی ناهمگن هستند. می توانند همگن باشند چون با استفاده از زبانی مشترک روی بدنه اجزا شهر اجرا می شوند و اما از آنجا که هر کدام از این فضاها به کمک این زبان، مقاصد و نیازهای خود را بیان می کند، ناهمگن هستند. در شهرهای ما زبان مشترکی بین نماها وجود ندارد. نه فرهنگ مشترکی برای بیان دارند، نه مصالح یکسانی به کار گرفته اند و نه سبک مشخصی را دنبال می کنند.

در واقع هر یک از نماها در شهر نشانه وضعیت اقتصادی و اجتماعی سازنده و نحوه تفکر و نگرش او به مسایل مختلف است.

نمای شهری در واقع ترکیبی از اجزا متفاوت است که بر اساس اتفاقاتی که در خیابان ها ومعابر می افتد شکل می گیرد. این اجزا در صورت رعایت مسایلی که پیش از این نیز به آن پرداخته شد می توانند با یکدیگر نقاط اشتراک جالبی داشته باشند که نمی توان وجود آنها را نفی کرد.

عناصر پراهمیت درنما

ورودی یکی از عناصر حایز اهمیت نما در ساختمان است که محل و اهمیت طراحی آن به شکل مستقیم نمایانگر نقش و عملکرد ساختمان است. در ورودی نشانه گذر از فضای عمومی خارجی به فضای خصوصی داخلی و یکی از مهم ترین عناصری است که می توان به عنوان نشانه ساختمان از آن نام برد.

لیکن به دلیل اهمیت اقتصادی که سطوح ساخته شده داخلی برای سازندگان دارند، اغلب ورودی ها به فضاهای کم اهمیتی تنزل یافته اند. سرمایه گذاران ساختمانی هم فقط به رعایت ضوابط ضروری طراحی ساختمان بسنده می کنند.

بیشترین مشکل زمانی است که ورودی وسایل نقلیه به حیاط پارکینگ با ورودی خود ساختمان یکی شود. در این حالت فرد وارد شونده به ساختمان فقط یک راه باریک کنار دیوار برایش باقی می ماند. گاه نیز ورودی یک ساختمان مسکونی بیش از حد پرتجمل است، به نحوی که عملکرد ساختمان را دگرگون می سازد. زمانی هم ورودی به یک بنای بزرگ تنها با روزنه ای امکان پذیر می شود. تناسب ورودی و حجم ساختمان می تواند نقش مهمی در توجیه عملکرد و شکل ساختمان داشته باشد.

از آنجا که طبقه همکف ساختمان قسمت اتصال به زمین یا کف پیاده رو است، به صورت قابل توجهی در معرض دید قرار می گیرد. طبقه همکف اهمیت ویژه ای در زندگی شهری دارد، به این علت که عابران پیاده این قسمت را به طور مستقیم می بینند. از این رو نمای این قسمت پر اهمیت است و مصالح مورد استفاده در این قسمت باید نسبت به بقیه ساختمان با دوامتر و مستحکم تر باشد تا عابر در نگاه به نمای ساختمان احساس ثبات کند. ساختمان هایی که طبقه همکف آنها عملکرد تجاری دارد، به دلیل تغییر دکوراسیون واحدهای تجاری دایما دستخوش دگرگونی می شوند. همین موضوع موجب می شود که ساختمان مذکور شخصیت ثابت خود را از دست داده و دارای نمای شناخته شده ثابتی نباشد.

تراس ها چشم اندازهای جدیدی نسبت به فضاهای بیرون برای ساختمان فراهم می آورند. بالکن ها نباید حالت موقت و ناپایداری که در بیننده تصور به راحتی جدا شدن از بدنه ساختمان القا شود را داشته باشند.

لبه بام حد و مرز ساختمان و آسمان است و از نظر بصری بام انتهای نماست. بام پوسته ای است که بر سر ساختمان قرار دارد. بنابراین لبه بام نمی تواند بدون تفاوت با دیگر قسمت ها در آسمان رها شود.

صورت ظاهر ساختمان و آنچه که در برابر دید عموم قرار دارد، در واقع پر اهمیت ترین قسمت ساختمان در برابر عابران و سایر افراد غیر استفاده کننده از ساختمان است. همان طور که عنوان شد نمای ساختمان ها، نمای شهری را ایجاد می کند، اما به دلیل ضعف قوانین موظف کننده طراح و سازنده در این ارتباط، نمای ساختمان در کمترین اهمیت قرار گرفته است.

در بسیاری از شهر های بزرگ جهان، ضوابط و مقررات ویژه ای در ارتباط با سیما و کالبد شهر وجود دارد و گروهی از برجسته ترین افراد با تخصص های مرتبط هنر زیبا سازی و زیبایی شناسی به کنترل طرح های بزرگ و کوچک معماری و شهری از نقطه نظر هماهنگی نمای بیرونی ساختمان ها و محیط شهری یعنی از جنبه های رنگ، حجم، مصالح مناسب، فضای پر و خالی نما، رعایت اصول هماهنگی و تناسبات و… می پردازند.

آنچه برای علاقه مندان به این موضوع نگران کننده است، پاسخگویی با شتاب به نیازی کاملا محسوس است. در این ساخت و ساز پر شتاب نیاز به بررسی طرح های ارایه شده توسط جمعی از صاحب نظران و مسوولان در مراکز تایید پروانه های ساختمانی ضروری به نظر می رسد. بررسی میدانی طرح ساختمانها با بناهای اطراف از لحاظ کیفیت طرح معماری، نما ساختمان، تناسب حجم آن با ساختمان های اطراف، زیبایی طرح و مصالح مورد استفاده و… نیز گامی موثر در بالا بردن کیفیت نماهای شهری است. با در نظر گرفتن موارد ذکر شده و القا آن توسط شهرداری هر شهر، می توان شاهد ارتقا کیفیت شهرها و زیباسازی نمای شهرها بود

شرکت ظریف رول بولت با پشتوانه نیروی کار متخصص مفتخر به عرضه انواع رول بولت از جمله رول بولت پروانه ای، رول بولت هیلتی و رول بولت غلافی می باشد. رول بولتHSA  که عمدتا در سازه ها ، دستگاه ها، اتصال تیر به ستون، کابل کشی در دیواره های بتنی و بسیاری موارد دیگر به خوبی نیرو های برشی را تحمل کرده و کارایی بسیار بالایی دارد، نیز در شرکت ظریف رول بولت با کیفیت بالا تولید و عرضه می شود. این شرکت با توجه به نیاز مبرم شرکت های مجری پروژه های ملی در زمینه ساخت و ساز آمادگی خود را به عنوان تولید کننده رول بولت، با نازلترین قیمت به صورت کلی و جزئی اعلام میدارد. در ادامه این مطلب با ظریف رول بولت همراه باشید.

معماری به انگلیسی (Architecture) ، شیوه و سبک نقشه‌کشی ، طراحی و ساخت ساختمان‌ها و دیگر سازه‌های فیزیکی است. آثار معماری ، سمبل فرهنگ یک ملت به شمار می‌روند و در ردیف آثار هنری قرار می‌گیرند. در اغلب موارد، تمدن‌های تاریخی را با آثار معماری به‌جامانده از آن‌ها می‌شناسیم.

معماری چیست؟ (تعریف معماری)

• واژه‌ای کلی است که ساختمان‌ها و دیگر سازه‌های فیزیکی را توصیف می‌کند.
• هنر و دانش طراحی ساختمان‌ها و برخی از سازه‌های ساخته نشده است.
• سبک طراحی و روش ساخت ساختمان‌ها و دیگر سازه‌های فیزیکی است.
• درک هنر، علم، فناوری و انسانیت است.
• حرفه یک معمار است؛ یعنی جایی که معماری، یک سری خدمات حرفه‌ای در راستای ساخت ساختمان‌ها و محیط‌ زیست ارائه می‌دهد.

معماری به فعالیت طراحی یک معمار گفته می‌شود که هم طراحی در یک سطح بزرگ مانند طراحی شهری و چشم‌اندازها و هم طراحی در سطوح کوچک‌تر  مانند طراحی جزئیات و مبلمان را شامل می‌شود.
معماری مجبور است اشکال، فضا و محیط را به‌گونه‌ای طراحی کند که کاربرد، تکنیک، محیط‌ زیست و زیبایی را بازتاب کنند؛ و در همین حین، نیازمند ابتکار و ترکیب مواد با تکنولوژی و نور با سایه است. اغلب در برخورد با الزامات، باید مصمم باشد. البته معماری، جنبه‌های واقعی ساختمان‌ها و سازه‌ها را نیز در برمی‌گیرد؛ یعنی مواردی چون برنامه‌ریزی، تخمین هزینه و مدیریت پروسه ساخت‌وساز را نیز بر عهده دارد. اسناد تهیه‌شده توسط معمارها، یعنی نقشه‌ها، پلان‌ها و مشخصات فنی، معمولاً ساختار یا رفتار ساختمان یا هر نوع سیستمی که ساخته شده را تعریف می‌کنند.
همچنین، کلمه معماری به معنای توصیف دیگر سیستم‌های طراحی، بخصوص در حیطه فناوری اطلاعات می‌باشد.

تئوری معماری

تاریخ معماری

کتاب De Architectura، اثر ویترویوس معمار رومی، نخستین کتاب باقی‌مانده در باب معماری است. طبق نظر او، یک ساختمان خوب باید سه اصل ایستایی، کارایی و زیبایی را به همراه داشته باشد.
ایستایی: یک ساختمان باید بادوام باشد و تحت شرایط خوبی باقی بماند.
کارایی: ساختمان باید هماهنگ با هدفی باشد که از ساخت آن در نظر داشته‌اند.
زیبایی: ساختمان باید ظاهری زیبا و دلپذیر داشته باشد.
ویترویوس معتقد است؛ معمار باید تمام تلاشش را بکند تا این سه نگرش را تا حد ممکن اجرا کند. لئون باتیستا آلبرتا، کسی که در رساله‌اش به توضیح نظریه ویترویوس پرداخت؛ زیبایی را در درجه اول، به عنوان یک موضوع تناسب در نظر گرفت. از نظر آلبرتا، قوانین تناسب، چیزهایی هستند که بر شخصیت انسانی آرمانی تأثیر دارند. سبک و شیوه در کارهای هنری تا قرن شانزدهم، فروغ چندانی نداشت تا اینکه واساری دست به کار شد و کتابی در مورد مشاهیر دنیای نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری نوشت؛ این کتاب در قرن هجدهم به زبان‌های ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی و انگلیسی ترجمه شد.

در اوایل قرن نوزدهم، Pugin، کتابی تحت عنوان Contrasts نوشت. همان‌طور که از اسم کتاب نیز مشخص است به شرح دنیای متضاد مدرن و صنعتی می‌پردازد؛ بیاناتی که تصویر آرمانی دنیای قرون وسطی را بی‌اعتبار می‌کند. این معمار گوتیک، فقط به شکل معماری واقعی مسیحیت معتقد بود.

منتقد هنری انگلیسی قرن نوزدهم، جان راسکین، در سال ۱۸۴۹، کتاب Seven Lamps Of Architecture را منتشر کرد. او بیشتر روی چگونگی شکل‌گیری معماری متمرکز شد. او معماری را هنری برخاسته شده از بین آدمیان برمی‌شمارد که به تزئین ساختمان‌ها می‌پردازد؛ مکان‌هایی که موجب سلامت روحی، جسمی و لذت آن‌ها می‌شوند.

کانسپت های مدرن معماری

معمار معروف آسمان‌خراش‌های قرن نوزدهم، لوئیس سالیوان، یک قاعده مهم را وارد دنیای معماری کرد: شکل پیرو کارایی است.

این اصل که ملاحظات ساختاری و زیبایی‌شناسی باید کاملاً مطیع کارایی باشند؛ با شهرت و شک‌برانگیزی مواجه شد و بر اصل کارایی ویترویوس اثر گذاشت. اصل کارایی به همه جنبه­ های کاربرد، ادراک و تفریح یک ساختمان راه می ­یابد؛ ساختمانی که نباید فقط کارا باشد؛ بلکه باید زیبا، روان‌شناسانه و فرهنگی باشد.
Nunzia Rondanini، دراین‌باره اظهار داشت: بعد زیبایی معماری در پس جنبه‌های کارایی قرار می‌گیرد و این همان اتفاقی است که برای دیگر علوم انسانی افتاده است. معماری می‌تواند محرک و عامل بهبود زندگی اجتماعی باشد.
در بین فلسفه‌هایی که بر روی معماری مدرن اثر گذاشته‌اند؛ می‌توان به خردگرایی، تجربه‌گرایی، ساختارگرایی، پست ساختارگرایی و پدیده‌شناسی اشاره کرد.

در اواخر قرن بیستم، یک کانسپت جدید اضافه شد که هم ساختار و هم کارایی را در برمی‌گرفت؛ و از اینجا به بعد، معماری پایدار آغاز شد. برای داشتن ویژگی‌های مدرن، یک ساختمان باید به‌گونه‌ای ساخته شود که از نظر مصالح کاربردی تأثیر بر روی طبیعت و محیط پیرامون، با محیط‌ زیست سازگار باشد و برای تأمین انرژی سرمایش، گرمایش، آب، فاضلاب و برق از منابع پایدار استفاده کند.

مبدأ معماری و معماری اولیه

اولین ساختمان‌ها، با توجه به نیازهایی چون داشتن سرپناه و امنیت و مواد در دسترس و مهارت‌های موجود، ساخته شدند. در کنار رشد فرهنگ و دانش انسان‌ها، ساختمان‌سازی نیز به یک مهارت و هنر تبدیل شد و معماری، نامی است که به محصولات برجسته این مهارت، اختصاص داده شد.
موفقیت معماری، نتیجه یک پروسه آزمون و خطا است؛ آزمایش‌هایی که به تدریج انجام شدند. معماری بومی، منجر به ساخت بسیاری از قسمت‌های دنیای کنونی شد. انسان‌های نخستین، بیشتر در مناطق روستایی مستقر می­ شدند. به خاطر مسائل اقتصادی و گسترش شهرنشینی، مناطق شهری خلق شدند و در بعضی نقاط مانند Catal Hoyuk در Anatolia و Mohenjo Daro در پاکستان کنونی، به‌سرعت رشد کردند.

معماری باستانی

در بیشتر تمدن‌های باستانی، مانند مصر و بین‌النهرین، معماری و شهرنشینی، ویژگی‌های ملکوتی و ماورالطبیعه را بازتاب می‌کنند. اکثر فرهنگ‌های باستانی، به بناها و لوح‌های یادبود متوسل شدند تا قدرت سیاسی یک فرمانروا، یک نخبه یا خود سرزمین را به نمایش بگذارند.
معماری و شهر گرایی تمدن‌های کلاسیکی چون یونان و روم، بیشتر از اینکه جلوه‌گر مذهب یا موارد تجربی باشد؛ درگیر ایده ­آل های شهری بود و سبک آن‌ها، کلاسیک بود.
متون معماری، از دوران باستان به رشته تحریر درآمدند. این نوشته‌ها، هم شامل نکات عمومی و هم قوانین تخصصی هستند. قوانین به‌جامانده از ویترویوس، متعلق به یک قرن قبل از میلاد مسیح هستند. مهم‌ترین قوانین معماری قدیمی، در باب معماری مذهبی است.

معماری آسیایی

Kao Gong Ji  از چین، Shilpa Shastras  از هند باستان و Manjusri Vasthu Vidya Sastra از سریلانکا، نوشته‌هایی در مورد معماری دارند که از سرزمین‌های آسیایی باستانی برجای مانده‌اند.
معماری قسمت‌های مختلف آسیا با الهام گرفتن از اصول اروپایی، مذهب بودایی، هندو و سبک تکامل یافت که هر کدام ویژگی‌های متمایزی دارند. معماری بودایی، تنوع منطقه‌ای خارق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارد. معماری معابد هندو که حدوداً به دو قرن قبل از میلاد تعلق دارند؛ تحت سلطه کانسپت ­های Shastras و بیانگر نکات دنیای بزرگ و خرد هستند. در بیشتر کشورهای آسیایی، مذاهب خدا گرایی، منجر به خلق اشکالی خاص شد؛ این اثر را بیشتر در طراحی چشم ­اندازهای طبیعی مشاهده می‌کنیم.

معماری اسلامی

معماری اسلامی از قرن هفت میلادی ظهور کرد. این سبک، اشکال گرفته شده از معماری خاورمیانه و بیزانس را تلفیق کرد اما آن‌ها را به‌گونه‌ای متحول می‌کرد که پاسخ گوی مذهب و نیازهای جامعه باشد. این نوع معماری در خاورمیانه، آفریقای شمالی، اسپانیا و هند به چشم می‌خورد. طاق‌های هلالی، از ویژگی‌های معماری اسلامی است.

قرون وسطی

در اروپا و در دوران وسطی، استادکارها دست به تشکیل اصناف کاری زدند تا حرفه‌های خود را سازمان‌دهی کنند. قراردادهایی که در بین آن‌ها منعقد شد، به جامانده‌اند بخصوص در مورد ساختمان کلیساهای کهن.

معماری این دوران، بیشتر بر روی معماری صومعه و کلیسا متمرکز شده است. تقریباً از سال ۹۰۰ میلادی به بعد، کشیش‌ها و صنعتگران، نقش بسزایی را ایفا کردند که نتیجه آن، خلق سبک‌های پان اروپایی رومانسک و گوتیک بود.

رنسانس و معماری

در دوران رنسانس، یعنی از سال ۱۴۰۰ به بعد، اروپا شاهد بهبود آموزه‌های کلاسیک و مکتب انسان‌گرایی رنسانس بود. بناها به دست معمارهای متخصصی چون Brunelleschi، Alberti، Michelangelo و Palladio ساخته شدند و سبک‌های مجزا ظهور کردند. البته هنوز هیچ تمایزی بین هنرمند، معمار، مهندس و دیگر حرفه‌ها وجود نداشت.
احیای سبک کلاسیک در معماری با شکوفایی علوم و مهندسی همراه شد که تأثیری عمیق بر روی تناسب و ساختار ساختمان‌ها گذاشت. در این مرحله، هنوز یک هنرمند می‌توانست دست به طراحی یک پل بزند چون مشاغل مجزا نشده بودند و یک فرد می‌توانست در چند زمینه معلومات عمومی داشته باشد.

آغاز مدرن گرایی و صنعتی شدن

با شکوفایی زمینه‌های علمی، کشف مواد جدید و ظهور تکنولوژی، معماری و مهندسی از هم جدا شدند و معماری به سوی جنبه‌های انسانی و زیبایی‌شناسی رفت. همچنین، معماری اشرافی نیز پا به عرصه گذاشت؛ البته این سبک بیشتر با مشتری‌های ثروتمند سر و کار داشت که بیشتر روی نما و ظاهر ساختمان تمرکز می‌کرد و از نکات گرفته شده از طرح‌های تاریخی استفاده می‌کرد که نماد خانه‌های زیبا بریتانیایی شد؛ خانه‌هایی که به سبک نئوگوتیک و بارون اسکاتلندی ساخته شدند. معماری رسمی نیز در قرن نوزدهم متولد شد؛ این نوع معماری را در Ecole des Beaux-Arts فرانسه می‌بینیم که بیشتر بر روی خلق طرح‌های زیبا تمرکز می‌کرد و به بافت و شایستگی، بهای چندانی نمی‌داد.
در همین حال، انقلاب صنعتی، درهای تولید انبوه و مصرف را گشود. زیبایی، ملاک کیفیت محصول شد و محصولات دست‌ساز از ماشینی ارزان‌تر شدند.
معماری بومی، جنبه تزئینی یافت و سازنده‌های ساختمان‌ها، طرح‌های معماری رایج را با نکات کتاب‌های طراحی و مجله‌های معماری ترکیب می‌کردند.

مدرن گرایی

با شروع قرن بیستم، یک نارضایتی عمومی به گوش رسید؛ مردم خواستار معماری احیا کننده و دکوراسیون‌های دقیق و پیچیده شدند؛ این خواسته‌ها، پیشگام معماری مدرن شدند. در بین اصولی که ایجاد شد؛ می‌توان به Deutscher Werkbund اشاره کرد که در سال ۱۹۰۷ شکل گرفت و در پی خلق لوازم ماشینی باکیفیت‌تر بود. شروع حرفه طراحی صنعتی نیز از این نقطه رقم خورد. در سال ۱۹۱۹، مدرسه Bauhaus در شهر ویمار آلمان تأسیس شد که به تعریف مجدد مرزهای معماری گذشته پرداخت؛ در حالی که به خلق یک ساختمان به عنوان ترکیبی از هنر، مهارت و تکنولوژی می‌اندیشید.
شروع معماری مدرن با جنبه‌های معنوی، فلسفی و زیبایی همراه بود. بلافاصله بعد از جنگ جهانی اول، معمارهای مدرن گرا برای یافتن سبکی جدید تلاش کردند؛ سبکی که با جوامع پس از جنگ و شرایط اقتصادی سازگار باشد و به نیاز قشر متوسط و طبقه کارگری توجه کند. آن‌ها اصول معماری اشرافی و سبک‌های تاریخی را رد کردند. معماری مدرن می‌خواست شکلی خالص به ساختمان‌ها ببخشد، اصول تاریخی را حذف کند و ساختمان را با کاربردهای موردنظر بیاراید. ساختمان‌ها، کارایی و عناصر ساختاری­شان را به نمایش می‌گذاشتند؛ تیرهای فولادی و سطوح بتنی را در معرض دید قرار می‌دادند؛ به جای اینکه آن‌ها را پشت ظاهر دکوری بنا پنهان کنند.

معمارهایی چون Frank Lloyd Wright، جهت بهبود معماری ارگانیک، تلاش کردند؛ به‌گونه‌ای که شکل بنا، بر اساس محیط و هدف تعریف می‌شد. همچنین، سعی کردند تا هماهنگی بین عادات انسانی و دنیای طبیعی را رواج دهند. ساختمان‌های Robie و Falling water، یادگار این دوران هستند.

معمارهایی مانند Mies Van der Rohe،Philip Johnson  و Marcel Breuer تلاش کردند تا با اتکا به کیفیت ذاتی مصالح ساختمان‌سازی، تکنیک‌های ساخت‌وساز مدرن، گذار از اشکال تاریخی به ساده، وسایل و متدهای جدید ناشی از انقلاب صنعتی نظیر اسکلت‌های فلزی، زیبایی را خلق کنند. دستاوردهای انقلاب صنعتی، منجر به تولد ابرسازه ها شد. از اواسط قرن، مدرن گرایی به یک سبک جهانی تبدیل شد؛ برج‌های مرکز تجاری نیویورک جلوه‌گر این سبک هستند.

پست‌مدرنیسم

بیشتر معمارها، با مدرن گرایی مخالفت کردند و آن را عاری از ارزش‌های ظاهری سبک‌های تاریخی قلمداد کردند. نسل اول مدرن­گراها، بعد از جنگ جهانی دوم، از دنیا رفتند. نسل دوم معمارها متشکل از افرادی چون Paul Rudolph،Marcel Breuer و Eero Saarinen  تلاش کردند تا جنبه‌های زیبایی مدرنیته را با بروتالیسم گسترش دهند؛ نمای تندیسوار ساختمان‌ها را با بتن‌های صیقلی نشده می‌ساختند؛ اما گروه بعدی، این روش را خیلی خشک، استانداردگرا و یکنواخت پنداشتند که به تجارب انسانی کسب شده در طول تاریخ و گرفته شده از سرزمین‌ها و فرهنگ‌های مختلف توجهی نمی‌کرد. از اواخر دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، پدیده‌شناسی معماری ظهور کرد که مهم‌ترین حرکت بر علیه مدرنیته بود. معمارهایی مانند چارلز موری از آمریکا، Christian Norberg-Schulz  از نروژ و Ernesto Nathan Rogers و Vittorio Gregotti از ایتالیا، از پیروان این راه بودند که همگی سعی کردند سبکی جدید از معماری مدرن ارائه دهند؛ سبکی که از تجارب انسانی و طرح ساختمان‌های تاریخی بهره می‌برد. سبک خلق شده به وسیله پست‌مدرنیسم، ترکیبی از تکنولوژی‌های مدرن ساختمان‌سازی و مصالح ارزان است که با جنبه‌های زیبایی‌شناسی پیش مدرن و غیر مدرن قدیمی همراه شده است؛ از معماری کاملاً کلاسیک گرفته تا سبک‌های منطقه‌ای بومی یا معروف Robert Venturi، از معماری پست‌مدرنیسم، به عنوان یک اتاقک آراسته یاد می‌کند.

معماری امروزی

از دهه ۱۹۸۰، سیستم ساختاری، خدمات، انرژی و تکنولوژی‌های ساخت‌وساز پیچیده‌تر شدند. رشته معماری به گرایش ­های مختلف تقسیم شد که برای هر نوع پروژه‌ای، تخصصی را در بر دارد و بین معمار طراح و معمار پروژه، تمایز قائل می­ شود. پروسه‌های مقدماتی برای طراحی هر ساختمان بزرگ، به تدریج پیچیده‌تر شدند؛ این مراحل شامل مطالعه اولیه مواد از نظر دوام، استقامت، کیفیت، قیمت و تطابق با قوانین محلی است. معماری مدرنیسم و پست‌مدرنیسم مورد انتقاد بعضی از معمارهای حرفه‌ای قرار گرفتند؛ آن‌ها معتقدند که یک معماری موفق، امری شخصی، فلسفی یا از نظر زیبایی مطابق با سلیقه فردی نیست؛ معماری باید نیازهای روزمره مردم را در نظر بگیرد و با استفاده از فناوری، محیط‌هایی مناسب برای زندگی خلق کند و پروسه طراحی باید از طریق مطالعه علوم رفتاری، زیست‌محیطی و اجتماعی، آگاهانه صورت بگیرد.

پایداری زیست‌محیطی، به یک خط فکری تبدیل شد و تأثیری ژرف بر روی حرفه معماری گذاشت. بیشتر توسعه‌دهندگان، یعنی حامیان مالی پروژه‌ها نیز به این سو کشیده شدند. دنیای معماری به استفاده از انرژی خورشیدی، بام‌های سبز، مصالح زیست فروپاش و الگوی مصرف انرژی ساختمان توجه نشان داد. پای این پیشرفت بزرگ به دانشکده‌های معماری نیز باز شد تا بیش از پیش روی محیط‌ زیست تمرکز کنند. Frank Lloyd Wright و Buckminster Fuller در دهه ۱۹۶۰ و در دهه ۱۹۷۰ معمارانی چون Ian McHarg  و Sim Van der Ryn در آمریکا و Brenda و Robert Vale در انگلیس و نیوزیلند، پرچم‌داران این راه بودند. سرعت رشد تعداد ساختمان‌های سبز متکی بر طرح‌های پایدار بی‌نظیر بود. انجمن ساختمان‌های سبز آمریکا (LEED)، با توجه به استانداردهای مختلف، این طرح ­ها را رتبه ­بندی می­ کند.

به‌طور همزمان، جنبش‌های اخیر New Urbanism و New Classical Architecture، منجر به رواج شیوه ساخت‌وساز پایدار شد. این شیوه موجب ارتقا و بهبود رشد هوشمندانه، سنت معماری و طراحی کلاسیک شده است که با مدرنیسم و معماری یکنواخت کلی مخالفت می‌کند و حامی گسترش مناطق مسکونی دورافتاده و حاشیه شهر می‌باشد.

از آنجاکه حوله ها ارتباط مستقیمی با پوست بدن دارند، درنتیجه تولید حوله با کیفیت مناسب، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کارخانه تولید حوله نیکو یکی از کارخانه های تولید انواع حوله است که در زمینه رنگریزی حوله یا به عبارت عامیانه رنگرزی حوله  نیز فعالیت می کند. این تولیدی حوله اصفهان با داشتن سابقه ای چندین ساله و درخشان، مفتخر به تولید انواع حوله با کیفیت مطلوب بوده و هست و همواره با درنظر گرفتن سلیقه و خواست مشتریان، به تولید حوله حمامی و   تولید حوله تن پوش می پردازد. با حوله نیکو در مطالعه این مطلب همراه باشید.

شرکت پرتو مهر ماندگار، تنها تولید کننده کارخانه ای و عرضه کننده حوله های یکبار مصرف نانوون در ایران با نام تجاری "آپوار/Apvar"، افتخار دارد اطلاعاتی را با مشتریان عزیز به اشتراک بگذارد که لازمه آغاز راه پر فراز و نشیب فرهنگسازی استفاده از این محصول استراتژیک بهداشتی است.

تامین و واردات این کالای بهداشتی از برترین کارخانجات مستقر در حوزه اتحادیه اروپا، با قیمتی مناسب و رقابتی، حاصل تلاش و تخصص کارشناسان خبره این شرکت است تا با چانه زنی های علمی، محصولی ممتاز و منطبق با استانداردهای روز دنیا را در اختیار داشته باشیم. قابلیت جذب بسیار بالای مایعات در حوله های یکبار مصرف نانوون "آپوار" (محصول قدرت جذب مایع تا 13.73 برابر وزن حجمی خود را دارد. با در نظر گرفتن وزن 16 گرم برای یک حوله 80×40 سانتیمتر، گرماژ 50 امکان جذب مایع تا 219.68 میلی لیتر به راحتی مقدور می باشد) و میزان مقاومت کششی با لطافتی مثال زدنی، مرهون فرمولاسیون ویژه ای است که برای این کالا بدست آمده است.

از طرفی با تلاش فراوان، سازندگانی خوشنام و خلاق در امر ساخت ماشین آلات صنعتی را مجاب نمودیم تا به کمک تجربه چندین ساله، اقدام به ساخت دستگاههایی نمایند که عملیات برش، تا و بسته بندی این کالای لطیف و حساس بصورت مکانیزه و با به حداقل رساندن دخالت انسانی انجام شوند.

بدین ترتیب شرایط بهداشتی کالا، از زمان تولید مواد خام در کارخانجات خارجی، تا زمان بسته بندی نهایی در ایران محفوظ باقی می ماند و محصولی در اختیار مشتریان محترم قرار می گیرد که شایسته بهداشت و سلامت پوست و موی آنها باشد. با توجه به نیل جوامع به سوی زندگی دانش محور، حوله یکبار مصرف بهداشتی، ورای ظاهر ساده اش، به شکلی وسیع مورد استفاده قرار گرفته و به همین دلیل در بازارهای بین المللی با اقبال خوبی مواجه گردیده است. رشد روز افزون استفاده از این کالا به حدی بوده که طی کمتر از یک دهه تبدیل به یک صنعت چند میلیارد دلاری شده است.

در ادامه، برخی از کاربردهای جالب توجه حوله یکبار مصرف به اختصار تشریح می گردند تا دید بهتری نسبت به طیف گسترده کاربردهای آن بدست آید.

کاربرد در آرایشگاهها:

همه ما بطور حتم تجربه استفاده از خدمات آرایشگاهها را داریم. این تجربه ارتباطی به جنسیت و سن و سال ندارد. هر شخصی به فراخور، نیازمند خدمات آرایشگاههاست. اما در کنار حس جذاب زیبا شدن و در انتهای کار، یک حس ناخوشایند هم گریبان ما را می گیرد. یک واکنش غریزی برای فرار از بیماری. بی اختیار پلک هایمان را روی هم می فشاریم و یا آنها را تنگ می کنیم و با پذیرشی از روی اجبار، تسلیم کاری می شویم که آرایشگر انجام می دهد. آرایشگر محترم، پس از شستشوی موی ما، حوله ای را برای خشک کردن آب، روی سرمان می اندازد. امکان ندارد به بهداشت کامل آن حوله ایمان داشته باشید. بخصوص زمانی که به جایی که حوله ها را برای خشک شدن روی آن قرار می دهند نگاه می کنید، از شدت این ایمان کاسته می شود. خوشبختانه این فرهنگ رو به پیشرفت است که ما وسایل شخصی خودمان را در اختیار آرایشگر قرار می دهیم. اما حوله همواره یکی از بزرگترین مشکلات این بخش است. اولاً حوله، وسیله ای حجیم است و در ثانی اگر حوله شخصی مان را به آرایشگاه ببریم، بعد از مراجعه به منزل مجبوریم آنرا به شکلی خاص شسته و تمیز نماییم تا از عدم انتقال بیماری های خاص آن محیط به فضای منزل خودداری کنیم.

ملاحظه می کنید که شما در حال صرف هزینه های مختلفی هستید که چون نامحسوس هستند، از کنار آنها ساده می گذرید. هزینه استرس استفاده از یک حوله کثیف و یا هزینه آب و مواد شوینده، جهت تمیز کردن حوله شخصی. البته در حالت اول هنوز احتمال دچار شدن به بیماری پوستی برای شما محفوظ است.

اگر به شما بگوییم که در کنار پول زیادی که به آرایشگر پرداخت می کنید، با پرداخت یک مبلغ ناچیز، می توانید یک حوله یکبار مصرف بهداشتی بدست آورید که با ابعاد و فرمولاسیون استانداردش، پاسخگوی نیاز شماست، برای امتحانش وسوسه نمی شوید؟ این وسوسه، همان حس احترام به خودتان است. پس یا از فروشگاهها برای خودتان حوله یکبار مصرف بهداشتی تهیه کنید و یا از آرایشگرتان آن را مطالبه کنید. حوله یکبار مصرف بهداشتی باید ظاهری درست و بسته بندی بهداشتی داشته باشد که به شما نوید سلامت بدهد. بنابراین با این دقت نظر، از سوء استفاده های احتمالی هم جلوگیری کنید. لطفاً لزوم استفاده از حوله یکبار مصرف بهداشتی را به فرزندانتان نیز آموزش بدهید.