۳- طراحی:
در طراحی با توجه اندازه های بدست آمده در مرحله قبل می‌توان طرح را به صورت دستی یا به کمک رایانه تهیه کرد. طرح دستی اجرای طرح مهندسی بر روی کاغذ ترسیم است.
و طرح کامپیوتری به کمک نرم افزارهای طراحی مانند ۳Dma Catia و … صورت می گیرد.
در طراحی آشپزخانه باید مواردی همچون طرح کابینت، رنگ آشپزخانه نور پرده، میز صندلی، گل و گیاه و… را در نظر داشت.
در طراحی باید نوع سیستم آشپزخانه مشخص گردد آشپزخانه را می‌توان راهرویی، L شکل، U شکل و یا V شکل طراحی نمود.
چیدمان کابینت باید به گونه ای باشد که اولاً تشکیل و مستحکم باشد ثانیاً تمام وسایلی که در یک زمان خاص مورد احتیاج است در کوتاهترین زمان ممکن قابل دسترس باشد. به این نکته مثلث دستیابی آشپزخانه می گویند، اضلاع این مثلث عبارتند از: یخچال، سینک و اجاق گاز می‌باشد که به ترتیب هر کدام محل دپوی مواد اولیه آشپزخانه محل آماده سازی و پردازش مواد و بالاخره عملیات پخت و پز مواد است.
از آنجا که بیشترین وقت آشپز حول این سه مرحله گرفته می‌شود، نزدیکی آن به یکدیگر موجب سهولت در کار خواهد شد.
آخرین مرحله در طراحی تکمیل ساختمان آشپزخانه که در حقیقت وارث تمامی محاسن ومعایب مهندسان معماران و استادکاران است می‌باشد. از این سو می بایست با تمامی مسائل و معایب احتمالی کار ساختمان که به جای گذاشته شده است کنار‌آیید و از سوی دیگر تمامی تلاش را به این نکته معطوف کند که زیباترین طرح ممکن را برای فضای آشپزخانه فراهم آورد تا تمام آنچه را که وظیفه اصلی کابینت است به جا آورده شد.
۴- انتخاب نوع مصالح مصرفی:
برای ساخت بدنه های کابینت از پانلهای لایه ای، تخته خرده چوب و MDF با روکش های طبیعی و مصنوعی ماندن سترون ملامینه، فرمیکا، تخته خرده چوب و… استفاده می‌شود و برای صفحات رویه کابینت نیز که مستقیماً در معرض نفوذ آب، سائیدگی حرارت و دیگر عوامل فرسایشی قرار دارد از پانل هایی با ضخامت ۴۰mm تا ۳۶mm با روکش هایی از جنس فرمیکا MPL و دیگر روکش های مقاوم در برابر فرسایش استفاده می‌کند.
دیگر مواد مورد استفاده که در ساخت کابینت می‌توان نام برد شامل نوار PVC لولای گازور انواع پکیچ (۴cm, 1/5cm,1cm) چسب، دستگیر، ریل کشو، سبداً بچکان و … نام برد.
۵- محاسبه اندازه برش کاری:
در این مرحله باید ابتدا اندازه برش هایی با ضخامت مشترک را مشخص نود مانند بدنه های کابینت زمینی یا دیواری در محاسبه اندازه برش باید به مسائل زیر توجه نمود.
طی سالیان گذشته در مورد کابینت های زمینی عمق یونیت معادل ۴۵cm و عرض صفحات رویه کابینت های زمینی ۵۰cm بود ولی از اوایل دهه ۸۰ که برای اولین بار در ایران تولید شد استفاده از صفحات لبگرد با عرض ۶۰cm و عمق ۵۶cm و ارتفاع ۷۲cm افزایش یافت این ابعاد برای یونت زمینی ابعاد استاندارد شده‌اند. عمق ۵۶cm با احتساب ضخامت درب می‌باشد یعنی عمق کابینت بدون درب ۵۴/۵cm ساخته می‌شود. یونیت های دیواری به عمق ۳۰cm تا ۳۵cm و ارتفاع cm70 تا cm90 است که با توجه به ابعاد آشپزخانه انتخاب می‌شوند.
بایدتوجه داشت که طول کابینت های سینک cm90 تا cm120 کابینت گاز صفحه ای cm90 کابینت مینی سوپر cm30 عرض و ارتفاع cm185.
۶- اجرای برش کاری:
در ابتدای امر باید توجه کرد که برش درب ها نمای اپن و طبقه های داخلی کابینت بعد از نصب کابینت ها در آشپزخانه صورت می گیرد.
به طور کل برش کاری در دو مرحله صورت می گیرد مرحله اول به اصطلاح خرد کردن ورقه است و مرحله دیگر اندازه بری تخته ها می‌باشد.
در اندازه بری تخته ها باید مواردی مانند ضخامت PVC عیب هایی همچون تابیدگی ورق و خش خوردگی سطوح مورد توجه قرار گیرند.
در برش کاری برش قطعات فیبر پشت بند، بدنه، پاسنگ، بلنت و تاج، صورت می گیرد.
۷- لبه چسبانی:
این مرحله به منظور زیبایی کار و محافظت از لبه های کار در برابر ضربه و نفوذ آب و رطوبت می‌باشد.
لبه چسبانی را می‌توان با نوارهای از جنس چوب یا PvC انجام داد. ضخامت این نوارها از mm 1/0 تا mm 2 می‌باشد. نوارهایی با ضخامت mm 1/0 را در تخته هایی مانند طبقات داخل کابینت استفاده می‌شود و نوارهایی با ضخامت بیشتر برای دیگر قسمت ها مخصوصاً درب کابینت به کار می رود.
لبه چسبانی را می‌توان به دو صورت دستی و ماشینی انجام داد که مسلماً‌ استفاده از روش ماشینی دقت کار سرعت و زیبایی کار را افزایش می‌دهد.
بعد از اتمام لبه چسبانی، امکان بیرون زدگی مقدار کمی چسب از کنار لبه ها وجود دارد که باید به تمیزکاری آن بپردازیم، البته دستگاه های مدرن امروزی این عمل را به صورت اتوماتیک وار انجام می‌دهند.
۸- شیار زدن قطعات:
شیار زدن مختص بدنه های کابینت زمینی و دیواری می‌باشد.
شیار را به منظور قرار گرفتن فیبر پشت بند کار ایجاد می‌کنند.
باید دقت کرد فاصله شیار باید از پشتی بدنه mm 17 فاصله داشته باشد. این فاصله برای ایجاد فضا برای نصب چوب های اتصال در پشت کابینت می‌باشد.
۹- سوراخ زنی:
در این مرحله اقدام به خطای کشی و مشخص نمودن سوراخ های اتصال بدنه سوراخ های ریل کشو و سوراخ های زیر طبقه ها می کنیم.
پس از انجام سوراخ کاری، سوراخ های اتصال را در طرف بیرونی بدنه خزینه می کنیم.
باید دقت نمود تا سوراخ های ایجاد شده با فاصله cm5 از لبه کار و در مرکز ضخامت تخته اتصالی ایجاد گردند از دیگر عواملی که باید در سوراخ کاری رعایت نمود این است که سوراخهای ایجاد شده حتما عمود بر سطح تخته باشد. سوراخ کاری باعث سرعت بخشیدن به مونتاژ کاری افزایش دقت و زیبایی کارمی شود.
۱۰- مونتاژ کاری:
در آخر پس از آماده شدن کلیه قطعات اقدام به متصل کردن آنها به یکدیگر می کنیم.
در هنگام منتاژکاری قبل از این که پشت بندکار بر روی فیبر فیکس و محکم شود باید دویدگی کار را بگیریم تا در هنگام نصب آنها بر روی دیوار و نصب درب های آنها دچار مشکل نشویم.
مراحلی که در بالا توضیح داده شد هر کدام نیاز مهارت و تجربه کاری دارند و اینگونه نیست که به سادگی توسط افراد غیر متخصص صورت پذیرد.

ب) مرحله نصب کابینت:
این مرحله را می‌توان به قسمت های زیر تقسیم نمود:
۱- علامت گذاری بر روی دیوار ۲- نصب اتصالات بر روی دیوار ۳- نصب کابینت ۴- اندازه گیری درب ها نمای اپن و طبقات کابینت ها ۵- برش کاری و لبه چسبانی ۶- لوله گذاری درب ها ۷- نصب درب دست گیره نمای اپن و طبقات کابینت ها
۱- علامت گذاری روی دیوار:
این مرحله از مهمترین مراحل نصب کابینت می‌باشد.
زیرا در خط کشی بر روی دیوار باید نکاتی همچون تراز بودن خط ترسیمی، رعایت شود بی دقتی در ترسیم این خطوط باعث ایجاد معایبی در کلیه مراحل نصب می‌شود.
۲- نصب اتصالات بر روی دیوار:
برای نصب کابینت دیواری بر روی دیوار نیاز به اتصالات محکمی است. در سالهای اخیر اتصالات گوناگونی ابداع شده اما متداولترین اتصال برای نصب کابینت های دیواری اتصال ۴۵ می‌باشد که می‌توان با چوب یا فلز انجام داد. در اتصال با چوب چوبی با مقطع مستطیلی ۸۰*۱۶ میلی مترو طول دلخواه انتخاب کرده و با برشی ۴۵ در وسط مقطع در جهت طولی تخته آن را دو نیم می کنیم که یکی از آنها بر روی خط های اندازه گذاری شده بر روی دیوار نصب می‌شود و دیگری بر روی کابینت قرار می گیرد.
بااین اتصال کابینت به سرعت و با دقت نصب می‌شود و قادر به تحمل بار زیادی است.
۳- نصب کابینت:
پس از نصب اتصالات بر روی مکان های مشخص ابتدا کابینت های زمینی را نصب می کنیم.
پس از نصب کابینت های زمینی آنها را با یکدیگر توسط پیچ، فیکس کرده و پس از فیکس کردن آنها به یکدیگر به کمک پایه های کابینت آنها را به صورت تراز تنظیم می کنیم. پس نصب را بیت های زمینی، کابینت های دیواری را بر روی دیوار قرار داده و با یکدیگر فیکس می کنیم.
پس از نصب کابینت ها نوبت به نصب تاج زیر مهتابی و پاخور (پاسنگ) می‌رسد.
و در ادامه صفحه رویی کابینت زمینی را نصب می کنیم در نصب صفحه کابینت زمینی باید با توجه به نوع سینک و گاز محل نصب آن ها بر روی صفحه را آماده کرد و پس از نصب صفحه اقدام به نصب سینک و گاز کنیم.
۴- اندازه گیری درب ها نمای اپن و طبقات کابینت:
پس از نصب کابینت ها در محل خود نوبت به اندازه گیری درب های کابینت ها نمای اپن و طبقات آنها می‌رسد.
در اندازه گیری طبقات باید اندازه طبقات را ۱ تا ۲ سانتیمتر کوچکتر از اندازه واقعی عمق کابینت در نظر گرفت.
در اندازه گیری درب ها باید به مقدار ۴ تا ۵ میلی متر اندازه ها کوچکتر از عرض واقعی درب باشد این عمل به منظور عمل ریگلاژکاری انجام می‌شود. به طور مثال اگر اندازه پشت عرض کابینت cm 50 باشد عرض درب ما cm 5/49 محاسبه می‌شود. برای اندازه گیری ارتفاع درب ها مانند اندازه گیری عرض درب عمل می کنیم با این تفاوت که ارتفاع درب های کابینت های دیواری و همین طور زمینی باید ثابت باشد.
درب ها و نمای اپن ساده پروفیلی و تمام چوب و یا مخلوطی از یکدیگر ساخت.
۵- برش کاری و لبه چسبانی:
پس از اندازه گیری درب ها نمای اپن و طبقات کابینتها اقدام به برش کاری ابعاد مورد نظر می کنیم و پس از اتمام برش کاری آنها را با PVC لبه چسبانی می کنیم در لبه چسبانی درب ها و نمای اپن از نوارهای PVC با ضخامت ۱ تا ۲ میلی متر استفاده می‌شود و برای لبه چسبانی طبقات می‌توان از نوارهایی با ضخامت ۱/۰ میلی متر استفاده کرد. پس از لبه چسبانی قطعات اقدام به تمیز کردن لبه ها می کنیم.

ادامه دارد...

این مطلب توسط آبنوس کابینت به منظور آگاهی مشتریان و علاقه مندان تهیه گردیده است. آبنوس کابینت فعال در زمینه کابینت آشپزخانه، کابینت کلاسیک و کابینت ام دی اف بوده  و یکی از برترین های این صنعت به شمار می رود. قابل ذکر است کابینت سازی در اصفهان عرضه می گردد.